به گزارش «عصراترک» به نقل از روابط‌عمومی میراث‌فرهنگی و گردشگری و صنایع‌دستی و خراسان شمالی، عضو هیأت‌علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل با اعلام این خبر گفت: تپه‌های ینگه قلعه متشکل از دو برجستگی کوتاه و بزرگ معروف به ینگه قلعه یک و دو است که بر اساس مستندات موجود دربردارنده شواهدی از هزاره اول قبل از میلاد هستند.
رضا ناصری بابیان‌اینکه در سطح هر دو محوطه مواد فرهنگی نوع دهستان و نوعی سفال منقوش مربوط به هزاره اول پیدا می‌شود تصریح کرد: فرهنگ دهستان در عصر آهن در شمال شرق ایران در منطقه وسیعی از کرانه‌های شرقی دریای مازندران تا مناطق غربی خراسان شمالی شکوفا بوده و معیشت مبتنی بر کشاورزی و دامپروری داشته است.
این باستان‌شناس گفت: در این برنامه میدانی ۲۰ گمانه آزمایشی در بخشهای مختلف تپه‌های ینگه قلعه ایجاد شد که نشان داد این اثر روی برآمدگی‌های طبیعی حاشیه دشت بجنورد شکل‌گرفته و احتمالاً به گروه‌های کوچ رو با استقرار موقت تعلق داشته است.
ناصری افزود: تپه‌های ینگه قلعه از یک سو به دلیل شخم سطحی اراضی در دهه‌های گذشته و از سوی دیگر به دلیل قرارگیری در محدوده شهر بجنورد در معرض تخریب قرار گرفته و حفریات قاچاق نیز آسیب‌هایی به آن وارد کرده است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی، هدف اصلی این برنامه میدانی را تعیین حدود و میزان گسترش بقایای باستان‌شناختی در تپه‌های ینگه قلعه خواند که به تدوین یک برنامه حفاظتی و تهیه راهبرد پژوهشی برای آینده اثر کمک خواهد کرد.
وی در پایان اظهار کرد: تپه‌های ینگه قلعه در سال ۱۳۸۶ با شماره ۲۱۲۲۴ و ۲۱۱۰۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
انتهای خبر/ رحمانی
0 نظر